Today we are still not leaving the Bugle tower.  We will tell you something about the building where we are. St. Mary’s Church (Basilica) is one of the largest and most important churches in Krakow – the second one just course after the Wawel Cathedral.  It is not only a church but also the basilica since 1963. It belongs to the list of the most famous and very well-recognized historical places in Poland. It is located at the north-east corner of the Main Market Square. According to Polisch well-known chronicler Jan Dlugosz  the church was founded by the Bishop of Krakow – Iwon Odrowaz – in the years 1221-1222. In the years 1290-1300 the new church in Early-Gothic was built partly on the existing foundations. It was dedicated in 1320. The most valuable monument of St. Mary’s Church is the High Altar, the most outstanding and best preserved work of late Gothic sculpture in this part of Europe. When in the first half of the fifteenth century the first altar collapsed , municipal councilors decided to order a new one from the Nuremberg sculptor Wit Stwosz. Master arrived to Krakow, and for his work received a generous salary, worth at least the equivalent of an annual budget of the city.

Dzisiaj nadal pozostajemy na Wieży Mariackiej .  Powiemy coś o budynku, w którym się znajdujemy. Kościół Mariacki jest jednym z największych i najważniejszych kościołów w Krakowie, drugi zaraz  po Katedrze Wawelskiej. Jest on nie tylko kościołem, ale także bazyliką od 1963 roku. Należy do najbardziej znanych historycznych miejsc w Polsce. Znajduje się przy Rynku Głównym, w jego północno-wschodniej części. Według kronikarza Jana Długosza kościół został ufundowany przez biskupa krakowskiego Iwona Odrowąża w latach 1221/22. W latach 1290-1300  częściowo na istniejących fundamentach, został zbudowany nowy kościół w stylu wczesnego gotyku, poświęcony w 1320. Najcenniejszym zabytkiem Kościoła Mariackiego jest ołtarz główny, najwybitniejsze i najlepiej zachowane dzieło późnogotyckiej rzeźby w tej części Europy. Kiedy w pierwszej połowie XV wieku upadł pierwszy ołtarz, radni postanowili zamówić nowy od norymberskiego rzeźbiarza Wita Stwosza. Mistrz przybył do Krakowa, a za swoją pracę otrzymał hojne wynagrodzenie, warte co najmniej równowartość rocznego budżetu miasta.